ای شب! شب تار وحشی!!
اشکهایم را در چشمانم دفن؛ گریه هام را در خفا، خفه؛
دستهای ملتمس مرا قطع؛ گرمای پلک هایم را منجمد؛
و لب هایم را که مجنون صفت از تو گله دارند،
بی رحمانه پوست برکن!
و دعاهایم را که در جست و جوی آرزوی من اند، رها کن!
بگذار آزاد باشند!!
بهنام محمدی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر